Bu güzel kitabın özeti “İnsanlar artık durmalı.” olur kesinlikle çünkü insanlar insafsızca ağaç kesiyor ve devrilen her meşe ağacı sadece bir ağaç değil, kocaman gövdelerinde konaklayan pek çok canlıya bir ev hatta bir evrendir.

Kim durduracak peki bu insanları? Elbette el ele veren çocuklarla minik hayvanlar. Onların yüreğinde kimsenin öngöremediği bir cesaret var, parlayan bir ışık var. O cesaret, sincap kahramanımız Pıtır’ın göğsünde de atıyor. O ışık, bisikletiyle şefkat dağıtan Lilya’nın içinde parlıyor.

“Sincaplar oradan oraya zıplar,

Küçük kız peşlerinden koşar,

Palamutlar toplanır, dostluklar başlar,

Doğa neşeyle dolup taşar!”